Historia iniekcji
O iniekcji krystalicznej wspominaliśmy już na tym blogu. Chcemy dodać jeszcze garść informacji nt. historii tej metody. Jej wynalazcą był dr Wojciech Nawrot, absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Należy też nadmienić, że był również pracownikiem i współpracownikiem WAT oraz rzeczoznawcą NOT. Obecnie, po śmierci twórcy pracę i dalsze badania nad iniekcją krystaliczną kontynuują jego synowie.
Droga naukowca do wynalazku była skomplikowana, bo po wprowadzeniu stanu wojennego wyrzucono go z pracy i nie miał zaplecza do swoich badań. Podjął więc samotną pracę nad dziedziną, która go interesowała – zjawiskiem samoorganizacji kryształów. Pochodną tych działań było opracowanie metody iniekcji krystalicznej. Z początku niedoceniana, obecnie zaś jest bardzo popularna, o czym świadczy opatentowanie jej w Polsce i w dziesięciu innych krajach. Duża jest też liczba licencji, która obecnie przekracza 300.
Ciekawostką jest, że najpierw stosowano ją tylko do osuszania najcenniejszych zabytkowych budowli (tradycyjne konstrukcje z cegły murowanej na zaprawę wapienną), potem zaś została dostosowana do budynków zbudowanych z innych materiałów (drewno, beton czy ceramika).
Z czasem ciągłe testowanie tej technologii pozwoliło na wypracowanie szczegółowej procedury działania. Każdy zawilgocony budynek jest, jak chory pacjent, traktowany indywidualnie. Każdemu wstrzykuje się środek iniekcyjny dostosowany do jego historii, materiałów, z jakich jest zbudowany, rodzaju wód gruntowych i innych warunków. Istnieje już ponad dwadzieścia rodzajów takich „szczepionek”, czyli wersji receptury iniekcyjnej.
Jeżeli chodzi o docelowych klientów, to oprócz prywatnych posesji duży zbiór budynków poddawanych tej metodzie stanowią obiekty mieszkalne, wielorodzinne, np. kamienice, których właścicielami są wspólnoty mieszkaniowe. Również budownictwo sakralne jest zainteresowane tą technologią. Dotychczasowa praktyka potwierdza dużą jej skuteczność w tej specyficznej grupie budowli.
Iniekcja krystaliczna była wielokrotnie nagradzana, zarówno w kraju, jak i za granicą.
Zdobywała min. złote medale na wystawach wynalazczości na całym świecie. Takie medale przyznały twórcy Bruksela, Genewa, Pittsburgh, Pekin, Casablanca, Norymberga i Moskwa. Naukowiec, na wniosek Światowej Organizacji Wynalazków, został też odznaczony przez króla Belgii Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim.
W Polsce wielokrotnie wyróżniano dr Nawrota min. nagrodą Rektora WAT, dyplomami przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych (sześciokrotnie), czy medalem Ministra Kultury i Sztuki.
